Hoe kiest u additieven in watergedragen polyurethaan? Er zijn veel soorten watergedragen polyurethaanhulpstoffen en het toepassingsbereik is breed, maar de methoden voor de hulpstoffen zijn navenant regelmatig. 

01

De compatibiliteit van additieven en producten is ook de eerste factor waarmee rekening moet worden gehouden bij de selectie van additieven. Onder normale omstandigheden moeten het hulpmiddel en het materiaal compatibel (vergelijkbaar in structuur) en stabiel (geen nieuwe stoffen genereren) zijn in het materiaal, anders is het moeilijk om de rol van het hulpmiddel te vervullen.

02

Het additief in het additiefmateriaal moet de oorspronkelijke prestaties van het additief langdurig behouden zonder te veranderen. Het vermogen van het additief om de oorspronkelijke prestaties in de toepassingsomgeving te behouden, wordt de duurzaamheid van het additief genoemd. Hulpstoffen kunnen hun oorspronkelijke eigenschappen op drie manieren verliezen: door vervluchtiging (molecuulgewicht), extractie (oplosbaarheid van verschillende media) en migratie (oplosbaarheid van verschillende polymeren). Tegelijkertijd moet het additief waterbestendig, oliebestendig en oplosmiddelbestendig zijn. 

03

Additieven in het verwerkingsproces van materialen kunnen de oorspronkelijke prestaties niet veranderen en hebben geen corrosief effect op de productie en verwerking van machines en bouwmaterialen.

04

Additieven voor aanpasbaarheid van het productgebruik: additieven moeten voldoen aan de speciale eisen van het materiaal in het gebruiksproces, met name de toxiciteit van de additieven.

05

Om betere resultaten te behalen, worden additieven meestal gemengd toegepast. Bij het kiezen van een combinatie zijn er twee situaties: de ene is een gecombineerde toepassing om goede resultaten te behalen, en de andere is voor diverse doeleinden, zoals niet alleen egaliseren maar ook ontschuimen, niet alleen om licht toe te voegen maar ook om antistatisch te werken. Houd er rekening mee dat in hetzelfde materiaal synergieën ontstaan ​​tussen de additieven (het totale effect is groter dan de som van de effecten bij eenmalig gebruik), het additieve effect (het totale effect is gelijk aan de som van de effecten bij eenmalig gebruik) en het antagonistische effect (het totale effect is kleiner dan de som van de effecten bij eenmalig gebruik). Dit is dus het beste moment om synergieën te creëren om antagonistische effecten te voorkomen.

 

Om in het productieproces van polyurethaan op waterbasis een bepaald type additieven toe te voegen, is het noodzakelijk om aandacht te besteden aan de rol ervan in de verschillende stadia van opslag, constructie en toepassing. In het volgende gedeelte worden de rol en impact ervan besproken en geëvalueerd. 

Wanneer bijvoorbeeld polyurethaanverf op waterbasis wordt gebruikt met bevochtigings- en dispergeermiddelen, speelt dit een rol bij opslag en constructie, en is het ook gunstig voor de kleur van de verflaag. Er is meestal sprake van een dominant effect, dat tegelijkertijd een reeks gelijktijdige positieve effecten veroorzaakt, zoals het gebruik van siliciumdioxide, een extinctie-effect, de absorptie van water, een antihechting van het oppervlak en andere positieve effecten.

Bovendien kan het gebruik van een bepaald middel een negatief effect hebben, zoals de toevoeging van een siliciumhoudend antischuimmiddel. Het antischuimeffect is aanzienlijk en kan een effectief positief effect hebben. Het is echter ook belangrijk om te beoordelen of er sprake is van een krimpgat, of het product niet troebel is, of het de overschilderbaarheid niet beïnvloedt, enzovoort. Al met al is het aanbrengen van additieven uiteindelijk een praktisch proces en zou de kwaliteit van de applicatieresultaten het enige beoordelingscriterium moeten zijn.